روز گذشته 22 بهمن سالروز قیام شکوهمند مردم علیه استبداد شاهنشاهی که توسط دزدان و یغماگران به سرقت رفت بود. رژیم سرکوبگری که از بطن قیام توده ها برخواست و با حیله و نیرنگ سوار بر امواج خروشان آن رهبری قیام را تصاحب کرد، پس از 31 سال با کارنامه ننگینی مملو از قتل و کشتار و سرکوب، آزادی ستیزی و خفه کردن هرگونه صدای اعتراضی مجبور شد تا در پناه اسلحه سرد و گرم سالروز آن روز تاریخی را برگزار کند.
برخلاف سالهای گذشته، رژیم دزدان و دغلکاران نه تنها نتوانست یکه تازی خود را به چشم جهانیان بکشد بلکه، با به میدان آوردن تمام استعداد نظامی و امنیتی خود، حکومت نظامی اعلام نشده ای را در سرتاسر کشور بر قرار کرد. با گله های بسیجی و پاسدار، خودروهای زرهی و جنگی، نظامیان مسلح به انواع اسلحه های سرکوبی و در نهایت به رخ کشیدن نیروی سرکوبگر خود، رژیم سعی کرد تا در مقابل مردم به جان آمده از ظلم و ستم رژیم پلید ولایت فقیه به صف آرایی بپردازد. اما تمام نمایشهای مضحک دغلکاران و تصاحب کنندگان قیام شکوهمند مردم به پشیزی نیرزید و جوانان دلیر به پا خواسته هر کجا که فرصت به دست آوردند، صدای خود را بلند کردند و با درگیری با نیروهای سرکوبگر و سر دادن شعار، حضور قدرتمند خود را به نمایش گذاشتند.
در طول خیابانهایی که مسیر تظاهرات این روز بود، بر خلاف گذشته از پلاکاردها و عکسهای رنگی و بزرگ رهبران رژیم خبری نبود. کمتر کسی پلاکارهای حکومتی حمل می کرد و یا به تکرار شعارهای فریاد زده از بلندگوهای حکومتی می پرداخت. بدون پلاکارد و شعارهای نمایشی حکومت، بودن مردم حاضر در تظاهرات نشان داد که آنان به دسته تبهکاران حاکم تعلق ندارند بلکه، به خواسته خود و برای به چشم کشیدن توان دخالتگر خویش در میدان حضور دارند.
درگیریهای جانانه جوانان جنبش با نیروهای سرکوبگر از یک طرف و حمله و هجوم گله های اوباش حکومتی به مردم معترض در جای جای تظاهرات نشان از نمایش قدرت آشکار جنبش مردم با حکومت داشت.
هرچند سرکوبگران و یغماگران ثروت ملی مردم با زور اسلحه های مدرن و مزدورهای اجیر شده و تعلیم یافته سعی کردند تا مردم حاضر در خیابانها را به سکوت بکشانند اما اخبار انتشار یافته و فیلمهای مخابره شده از این روز گواه به سُخره گرفتن سرکوبگران و اوباش مزدبگیر حکومت توسط مردم است.
رویارویی مردم با رژیم ظالم و ستمگر ولی فقیه تنها به همین روز ختم نخواهد شد. این روز گواه این مدعاست که مردم از رژیم ولایت فقیه و دزدان و دغلکاران حاکم که به چیزی جز قدرت خود نمی اندیشند منزجرند و برای برهم زدن بساط آخوندهای تاریک اندیش آدمکش و آزادی ستیز عزم خود را جزم کرده اند. این رویارویی ادامه دارد و مردم تا رسیدن به خواسته انسانی خود که همان آزادی و دموکراسی در کشوری بدون ولایت فقیه است از پای نخواهند نشست.
جعفر پویه
برخلاف سالهای گذشته، رژیم دزدان و دغلکاران نه تنها نتوانست یکه تازی خود را به چشم جهانیان بکشد بلکه، با به میدان آوردن تمام استعداد نظامی و امنیتی خود، حکومت نظامی اعلام نشده ای را در سرتاسر کشور بر قرار کرد. با گله های بسیجی و پاسدار، خودروهای زرهی و جنگی، نظامیان مسلح به انواع اسلحه های سرکوبی و در نهایت به رخ کشیدن نیروی سرکوبگر خود، رژیم سعی کرد تا در مقابل مردم به جان آمده از ظلم و ستم رژیم پلید ولایت فقیه به صف آرایی بپردازد. اما تمام نمایشهای مضحک دغلکاران و تصاحب کنندگان قیام شکوهمند مردم به پشیزی نیرزید و جوانان دلیر به پا خواسته هر کجا که فرصت به دست آوردند، صدای خود را بلند کردند و با درگیری با نیروهای سرکوبگر و سر دادن شعار، حضور قدرتمند خود را به نمایش گذاشتند.
در طول خیابانهایی که مسیر تظاهرات این روز بود، بر خلاف گذشته از پلاکاردها و عکسهای رنگی و بزرگ رهبران رژیم خبری نبود. کمتر کسی پلاکارهای حکومتی حمل می کرد و یا به تکرار شعارهای فریاد زده از بلندگوهای حکومتی می پرداخت. بدون پلاکارد و شعارهای نمایشی حکومت، بودن مردم حاضر در تظاهرات نشان داد که آنان به دسته تبهکاران حاکم تعلق ندارند بلکه، به خواسته خود و برای به چشم کشیدن توان دخالتگر خویش در میدان حضور دارند.
درگیریهای جانانه جوانان جنبش با نیروهای سرکوبگر از یک طرف و حمله و هجوم گله های اوباش حکومتی به مردم معترض در جای جای تظاهرات نشان از نمایش قدرت آشکار جنبش مردم با حکومت داشت.
هرچند سرکوبگران و یغماگران ثروت ملی مردم با زور اسلحه های مدرن و مزدورهای اجیر شده و تعلیم یافته سعی کردند تا مردم حاضر در خیابانها را به سکوت بکشانند اما اخبار انتشار یافته و فیلمهای مخابره شده از این روز گواه به سُخره گرفتن سرکوبگران و اوباش مزدبگیر حکومت توسط مردم است.
رویارویی مردم با رژیم ظالم و ستمگر ولی فقیه تنها به همین روز ختم نخواهد شد. این روز گواه این مدعاست که مردم از رژیم ولایت فقیه و دزدان و دغلکاران حاکم که به چیزی جز قدرت خود نمی اندیشند منزجرند و برای برهم زدن بساط آخوندهای تاریک اندیش آدمکش و آزادی ستیز عزم خود را جزم کرده اند. این رویارویی ادامه دارد و مردم تا رسیدن به خواسته انسانی خود که همان آزادی و دموکراسی در کشوری بدون ولایت فقیه است از پای نخواهند نشست.
جعفر پویه
